21 Eylül 2010 Salı

Her son = Yeni Bir başlangıç...

Sihirliçikolata maceram kısa sürede pasajımı kapatmamla (şansımın da yardımıyla :) ) son buldu. Bu yüzden artık ürettiklerimi yayınlamıyorum. Pasajımı kapattıktan sonra canımıniçi arkadaşım http://lilibebek.blogspot.com 'un sahibesi Suzy sayesinde çok uzun zamandır istediğim dikiş mevzusuna giriştim. Şimdi diktiklerimle mutlu oluyorum, her ne kadar ecüş bücüş olsalarda ben yaptım ya kargaya yavrusu şahin hesabı :) Belki bir ara onları da yayınlamalıyım burada...

İç dünyamdakileri de paylaşmazsam bu karamsarlık gitgide büyüyor. Ekim sonu itibariyle iki buçuk yıldır çalıştığım işyerimden ayrılıyorum. İnsanlar nankör, kayıtsız, hayırsız vs. vs. bunları sıralamayacağım, sadece bundan sonra olacakları, yeni işyerimi merak ediyorum. Belki de çalışma hayatıma bir süre ara vermeliyim, belki de benim için iyi olan budur kimbilir...

Bazen karamsarlık çöküyor içime, bazen de hayat bu diyorum ne zaman ne olacağı hiç belli olmaz. Belki daha güzel olacak bundan sonra herşey, belki daha kötü bilmiyorum. Sadece hayatın bana getireceklerini kabulleniyorum. Kafam karmakarışık olsa da ailem, arkadaşlarım benimle olacaklar ya, bana hiç bişey olmaz "her son = yeni bir başlangıç" diyorum.

Kızıyorum bu aralar sık sık... İçimdeki güzellikleri öldürenlere, insanlara olan güvenimi, inancımı kaybettirenlere, manevi değerlerini öldüren, üstüne bir de bizlere gülenlere!

Herşeye rağmen inancımı yitirmedim çünkü etrafımda hala kendi hayatını güzelleşitirirken, çevresindekileri de unutmayan insanlar var! Bu blogu yazmaya başladığımda da demiştim ya "Küçük ayrıntıların aslında hayatı oluşturduğunu farketmemle başladı Sihirli Çikolata maceram" diye işte o ayrıntılar beni hayata bağlayan...

4 yorum:

  1. e pekı bana kim yapcakk cicili etiketlerimi:((
    ama dikişkardeslıgıne hosgeldınn bu durumuna sevındım:)

    YanıtlaSil
  2. demet: teşekkür ederim dikişi çoook seviyorum :) Etiketlerinin çalışması bende duruyor, sen ne zaman istersen yapar yollarım ben yine buluruz bi yolunu merak etme sen :)

    YanıtlaSil
  3. canikom... kendini sevdiğin ve değer verdiğin sürece kimse seni üzemez. Üzülmemeyi seçersen seni üzmekten vazgeçeceklerini göreceksin. dün başıma bişey geldi; seninle konuştuktan sonra akşam beni çok üzen biri aradı ve bana dert yandı. Allah allah, ben onun dert ortağı değilim ki! Onu neden dinliyorum diye kendi kendime sordum o konuşurken ve sızlanırken. Ona söylemem gerekenleri değil gerçekleri söyledim. Bir süre de Lili ile kouşup onu aşağladı ama ben yine buna da izin vermedim ve ona yine gerçekleri söyledim. Sonucu henüz bilmiyorum ama umarım artık aramaz ya da arasa da bir daha sızlanamaz artık çünkü etkili olmadığını gördü. Beni ve kızımı aşağlayamayacağını da gördü çünkü o etrafındaki herkesi küçük gören ve aşağılayan biri. Biliyor musun mitolojide tanrıların en çok kızdığı günah neymiş? KİBİRmiş. Onları günahları ile başbaşa bırakıp neden kendini sevmekle meşkul olmuyorsun. Sana değer verdiğimi bil çünkü sen sen olduğun ve beni ve kendini doğru anladığın için. Sen ayakta dik durmayı öğrendikçe onlar kusurlarını kendilerine saklayacak. Üfff bitmedi arasana sen gene beni.

    YanıtlaSil
  4. Bugün aramak istiyorum zaten seni. Bugün gerçekten yorgunum, söylediklerini heyecanla uyguluyorum ya her zaman. Bugün ona bile gücüm yok. Artık ne tip insanlarla karşılaşırım onların kötülükleriyle nasıl başa çıkarım bilmiyorum, ama sadece bugün, yarın geçer yine eski müge olurum. İzleri ne zaman geçer insanlara nasıl güvenirim tekrar onu bilemiyorum sadece. Tek canımı acıtan buu şimdilik :(

    YanıtlaSil

Hadi sen de yaz :)