Ne oldu da bir an da (yine) düştün içime? Hem de o kadar mutluyken ben neden acıttın yine canımı? Neden yıllardır durduğun yerde beklerken, aniden gelip acıtıyorsun canımı? Ya gel artık, ya da yakma beni, girme düşüncelerime. Beni bitirsen de, özlüyorum, seviyorum seni... Ama ne olur gelme aniden aklıma...
Özellikle bu kadar mutluyken, bir an da şiddetli bir depremle sarsma yüreğimi. Bırak azıcık mutlu olayım, güleyim biraz, çokça çocuklaşayım... Şimdi bana ne yaptığını söylesem duyar mısın? Derin bir yaradan sızan kan gibisin ben de. Kalbimden başlıyorsun, sonra gözlerimden akıyor bana verdiğin sızı...
Biliyorum benden bin beteri var, şükretmek gerek. Elimde değil, usul usul, ılık ılık kanarken bu yara sana gel bile diyemez haldeyim şimdi. Artık susma zamanı...
mimin var bende:)
YanıtlaSil