7 Şubat 2011 Pazartesi

Karar Anı...

2010 çok iyi bitmedi benim için... Böylece 2010'un son üç ayının gözyaşını, yorgunluğunu, ruh yaralarını 2011'in başına da taşıdım. Hep neşeli, güleryüzlü olmamdan mütevellit kimse bilmez ne olduğunu neden olduğunu. Yaşamak istemediğim şeylerin gelip beni bulduğunu. Aslında sinyali vardı o zamanlarda, bugünlerde yaşanacak yol ayrımının.Görmezden, duymazdan geldim.

Sinirlerim harap, yıpranmış... Ben benden geçip te aynalara küstüm. Bakamıyorum aynadaki yabancının silüetine. Bir yandan tanıdık, bir yandan çok yabancı... Gözlerinin altındaki koyu halkalar çok tanıdık, yüzündeki çizgiler de öyle. Yüzüne yalandan bir gülümseme yerleştirip aynada 'belli ediyor muyum acaba' ları çalışırken el gibi!

Bir derdi içinde saklayıp kimselere belli edememek ne yorucu. Zaten çektiğin sana yeterken bir de saklamak zorunda olmak, yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirip birilerini yanıtlamak ne ağır gelirmiş insana meğer. Herkes kahkalarla gülerken kimse görmesin diyerek, ayağa kalkıp lavabo aramak ne büyük ızdırap. Saatleri, dakikaları sayarken hadi! deyip, günlerin geçtiğini farkettiğinde göğsüne oturan o taşın ağırlığı altında ezilerek, sabır dilemek ne zor.

Bugünler de geçer bliliyorum. Atlatacağım bunu da. Olmamalıydı ama yaşandı. Ömür boyu geçmez izi ama bunun farkında olmak bitiyor beni. Şimdi karar anı, ne kadar sağlıklı olabilirse bu ruh halinde... Acılarını içine gömmek zorunda olan herkese sağlıklı kararlar ve sabır versin Allah, mutluluk, huzur versin. Salgın hastalıklar kol gezerken buraları, en başta sağlık versin inşallah tabi. Hem bedene hem ruha...

9 yorum:

  1. üzmeyin kendinizi çünkü ağlamak üzmek hiçbirşeyi değiştirmiyor nerden mi biliyorum kendimden.

    YanıtlaSil
  2. Cok üzüldüm..Herkesin yüregi dolu..bakma burada sirf madalyonun bir yüzünün paylasildigina.. Cünkü kimse kanayan yarayi diline alip aklina getirip daha fazla acisin istemez. Unutulmuyor ama insan alisiyor..Yeni mutluluklar heyecanlari bekle,eminim gelecektir..Onlar yasanan olumsuzlarin hafiflemesine yardimci oluyor.. Dilerim cabuk gecer,ve yeni bir isik dogar hayatina.Sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Kuşum? Neler oluyor böyle, üzüldüm okuyunca.

    YanıtlaSil
  4. Özlemce, çok teşekkür ederim. Bloğa yazıp yorumları okuyunca iyi enerjilerinizi alıyorum :)

    Vintage Duygular, canımsın. Çok teşekkür ederim desteğin ve iyi dileklerin için...

    Suzy'm seni çok özledim. Keşke dedim bir daha keşke buralarda olsaydın. Sen varken daha bir güçlü hissediyorum. Senin sesin dağıtıyo kara bulutlarımı. Yazmıyorum daha fazla yoksa yine açılacak çeşmelerim, sen zaten anlamışsındır beni her zamanki gibi...

    YanıtlaSil
  5. İnsanın duygularını paylaşması ne kadar zordur bilirim.İyiki yaptın buradan sıkıntını geçirmez ama seni anlayan insanlar olduğunu öğrenmek belki bir nebze ferahlatır seni.İçi kan ağlarken yüzünü güldürmeye çalışmak ki evet çok zor bir iştir o .Allah sabır versin tez zamanda durulsun suların...

    YanıtlaSil
  6. Nilerk, çok teşekkr ederim. Burası belki de sığındığım yer benim. Sizler de böyle destek olunca yüküm hafifliyor sanki... Amin canım kocaman Amin!

    Hepiniz İyi ki Varsınız!

    YanıtlaSil
  7. hayatım ben senide mimlemiştim ama kayıtta çıkmamış özür dilerim...fiyonk mimi:))

    YanıtlaSil
  8. Neler olduğunu bilmiyorum ama benim deneyimlerimdendir kendini hiç bırakmayacaksın başına gelen her neyse ayakta kalmayı bilecek,toparlayacak ve düzelteceksin.Ne için geliyoruz ki dünyaya?Geçmiş olsun

    YanıtlaSil
  9. Süper İnce Parlak Çorap, en kısa zamanda yayınlıcam, fiyonkları severim.

    Sağır Kedi, biraz zaman alsa da, hatırlarım dik durmayı daha iyiyim artık. Çok teşekkür ederim.

    YanıtlaSil

Hadi sen de yaz :)