Gittin hayaller yandı, kül yok, duman yok, hiçbişey yok!

Güzel denebilecek bir günün ardından bile ağlamaklıyım. Yerin dolmadı hala... Ben benden gitti de geriye kül bile kalmadı. Gerçek anlamıyla hiçbişey yok içimde kalmadı. Yaşamın tadı tuzu yok, Allah affetsin çok daha az şükrediyorum artık elimdekilere. Yalnız hissediyorum çokça.. Seviyorumda yalnızlığımı... Sevdikçe daha yalnız, yalnızlaştıkça daha da yitiğim aslında. Ne hayallerim vardı benim! Yüzünden gülümseme eksik olmayan biriydim. Küçücük şeylerle mutlu olurdum çokta severdim polyannacılık oynamayı. Şimdi yaşımın iki katı yaşamış kadar yorgun, zihnim, bedenim. Sevinçlerim hep yarım, mutluluklarım hep eksik sayende. Seni sevdiğim şiddette kırgınım sana. "Nasıl" deme, bilmiyorum... Kayboldum, boğuldum, gel bile diyemiyorum artık sana. Çok, çok, çok yorgunum....